Onlangs liep ik in de supermarkt toen een vrouw me vroeg of ik een pakje lippenbalsem voor haar kon pakken. Deze hingen namelijk bovenin het rek, waardoor ze er zelf niet bij kon. Dat wilde ik wel doen. Onhandig als ik ben vielen er vervolgens meerdere pakjes naar beneden, maar goed…beter teveel dan te weinig. Ze was blij met mijn hulp.
Een paar uur later moest ik terugdenken aan deze situatie en dacht bij mezelf ”heb ik toch weer wat goeds gedaan vandaag”. Al stelde het weinig voor. Sterker nog, in dit geval had het me waarschijnlijk meer moeite gekost om haar niet te helpen. Ik denk dat je als mens in zo’n situatie namelijk geneigd bent om beleefd te zijn, waardoor je al snel op het verzoek ingaat. In dit geval zou ”nee” zeggen me pas echt lef en moeite hebben gekost.
Dat zette me aan het denken. De keuze om iemand te helpen is eigenlijk pas echt een prestatie als het vanuit jezelf komt. En extra moeite kost. Een pakje lippenbalsem aangeven omdat iemand het vraagt kan iedereen (alhoewel, ik niet zonder er een paar te laten vallen), maar iemand helpen die juist geen hulp wilt is een uitdaging.
Dat gezegd hebbende is mensen helpen natuurlijk geen wedstrijdje waarmee je kunt laten zien hoe goed je wel niet bent. Het gaat naar mijn beleving om het naleven van je waarden en principes. Iemand helpen doe je om te helpen, niet om te laten zien hoeveel moeite je durft te doen.
Dit was zomaar een van mijn vele overdenkingen die je eigenlijk niet serieus hoeft te nemen. Toch sta ik altijd open voor hoe jullie hierover denken. Plaats gerust een reactie of reageer via Instagram of Facebook.
De Millonnial is een eenzame millennial die teveel nadenkt, waardoor soms inspiratie voor dit soort stukjes ontstaat. Daarnaast is ie opzoek naar nieuwe contacten. Hoe dat verloopt kun je hier lezen. Het vorige artikel ging over het belang van ”kleine” dingen goed uitvoeren. Je kunt het hier bekijken.
Trackbacks/Pingbacks