Hoewel mensen soms in totaal andere omgevingen en omstandigheden opgroeien ben ik ervan overtuigd dat we allemaal onze uitdagingen hebben in het leven. Ieder mens krijgt in diens jeugd te maken met tegenslag. Het kan gaan om dingen die tijdelijk vervelend zijn, maar soms is er pijn die wat meer moeite kost om te verwerken.
Ik was al een tijdje opzoek naar een goede metafoor en ik denk dat ik deze pijn het beste kan vergelijken met een fysieke wond aan de huid. Er zijn verschillende soorten wondjes. Ze kunnen verschillen qua grootte. De een laat een litteken achter, de ander niet. In sommige gevallen gaan ze vanzelf weer dicht, maar het komt ook weleens voor dat het gehecht moet worden.
Dit geldt eigenlijk ook voor die spirituele (of mentale) wonden. In beide gevallen is het soms dus nodig om naar de wond te kijken, deze schoon te maken en te verbinden. Als je dit niet doet, dan kan het gaan ontsteken. Het negeren van pijn is dus geen goed idee, of het nou op fysiek als mentaal vlak is.
Is er voor de wond gezorgd? Dan dient deze te herstellen. In dit geval kan het inderdaad gunstig zijn om er niet teveel op te letten en jezelf met andere dingen bezig te houden. Er teveel in gaan wroeten kan er ook voor zorgen dat de wond gaat irriteren. Toch moet je ook weer niet teveel gekke dingen gaan doen, omdat de wond hierdoor weer kan openspringen.
Bij lichamelijke verwondingen weet een arts meestal wel te vertellen wanneer iets wel of niet behandeld moet worden. Al is dat bij mentale wonden vaak wat lastiger. Zo vraag ik mezelf regelmatig af of ik bepaalde wonden moet laten behandelen of dat het beter is om deze te laten rusten.
Wat is jullie ervaring met spirituele wondverzorging? Plaats gerust een reactie of reageer via Facebook en Instagram.
De Millonnial is een eenzame millennial die teveel nadenkt, waardoor soms inspiratie voor dit soort stukjes ontstaat. Daarnaast is ie opzoek naar nieuwe contacten. Hoe dat verloopt kun je hier lezen. De vorige blog ging over ”mentale wondverzorging”.